Στην Πελοπόννησο και πιο συγκεκριμένα στην Ελαφόνησο κατασκευάσαμε ένα ιδιωτικό κήπο ο οποίος έχει ένα πολύ βασικό χαρακτηριστικό. Ο κήπος δεν κρύβεται πίσω από ψηλούς μαντρότοιχους αλλά από τη βλάστηση που τον περιβάλλει και τον κάνει προέκταση της φύσης.

Στα εξωτερικά όρια του κήπου αφέθηκε η φυσική βλάστηση με θαλασσόκεδρους, σχίνα, θυμάρια ελίχρυσα και όσο πλησιάζουμε προς το σπίτι η βλάστηση χαμηλώνει σε ύψος και αλλάζει χαρακτήρα χωρίς να χάνει τη φυσικότητά της. Στο μέτωπο της θάλασσας, το μεγάλο πρανές, φυτεύεται με στίπες που αλλάζουν χρώμα ανάλογα την εποχή. Ο ενδιάμεσος κήπος, ανάμεσα στα κτίσματα, έχει έντονα μεσογειακό χαρακτήρα, ενώ εκεί προστατεύονται φυτά ευαίσθητα στον αέρα και το αλάτι της θάλασσας, λεμονιές, πορτοκαλιά, βουκαμβίλιες κλπ. Στον κήπο της κουζίνας, τοποθετούνται δεκαοκτώ ξύλινα πλαίσια με βότανα και χρηστικά φυτά. Φυτικοί κυματισμοί με έντονα χρώματα δημιουργούνται στην ανατολική πλευρά του κήπου, μοτίβο που ακολουθείται επίσης, πάνω στα φυτεμένα δώματα. Στο χώρο της πισίνας κυριαρχούν οι φυσικοί βράχοι με χαμηλή βλάστηση.